Category Archives: บทความเกี่ยวกับกระดูกและข้อ

คนเราเมื่อรู้สึกวิตกกังวล ร่างกายของเราก็จะตกอยู่ในสภาวะที่มีความตึงเครียดขึ้นมาทันที ทำให้ร่างกายมีการตอบสนองโดยอัตโนมัติ เช่น อัตราของการเต้นหัวใจจะเพิ่มขึ้น การหายใจเพิ่มขึ้น ความดันโลหิตเพิ่มสูงขึ้น และเลือดจะไปหล่อเลี้ยงที่กล้ามเนื้อมากขึ้น รวมไปถึงกล้ามเนื้อเกิดการตึงตัว เป็นต้น การตอบสนองเช่นนี้เกิดจากการทำงานของระบบประสาทอัตโนวัติซิมพาเทติก เป็นการตอบสนองทางร่างกายที่ จะสู้หรือจะหนี เพื่อต้องการให้ร่างกายเอาชนะหรือมีชีวิตรอดต่อสภาวะที่กำลังเผชิญอยู่ได้ ซึ่งเมื่อเกิดความเครียดผ่านพ้นไป อาการตอบสนองเหล่านี้ก็จะหายไปด้วยเช่นกัน ความสัมพันธ์ของความเครียดกับร่างกาย คนเราเมื่อเผชิญกับความเครียด ความวิตกกังวล รวมไปถึงอารมณ์ในด้านลบ ก็มักจะแสดงออกมาในลักษณะที่คล้าย ๆ กัน นั่นก็คือ กอดอก, ห่อไหล่, ทำหลังค่อม และในบางรายอาจมีการกัดฟันร่วมด้วย โดยท่าทางเหล่านี้อาจจะเป็นที่สัญชาตญาณของร่างกายที่ปกป้องตัวเองให้ปลอดภัย โดยลักษณะของร่างกายที่ปรากฏนั้น ถ้าเป็นนาน ๆ อาจจะส่งผลทำให้กล้ามเนื้อบริเวณต้นคอ, หลัง และรอบ ๆ ข้อไหล่ เกิดการทำงานที่ไม่สมดุลกัน อีกทั้งการกอดอกและทำไหล่ห่อจะต้องอาศัยการหดตัวของกล้ามเนื้อบริเวณที่หน้าอกและกล้ามเนื้อบ่า และการที่อยู่ในท่าทางเหล่านั้นเป็นเวลานานจะทำให้หลังค่อมและคอยื่น การที่คอยื่นส่งผลทำให้กล้ามเนื้อด้านข้างลำคอที่เกาะในแนวของกกหูไปยังไหปลาร้าเกิดการหดตัวเกร็งค้าง และกล้ามเนื้อคอจะมัดลึกตรงบริเวณท้ายทอยก็หดตัวเกร็งค้างเช่นกัน เพื่อดึงศีรษะของเราขึ้นมาไม่ให้ตกลง และเพื่อปรับระดับของสายตาให้อยู่ในแนวระนาบทำให้สามารถมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างชัดเจนนั่นเอง นี่จึงเป็นการเปลี่ยนแปลงของกล้ามเนื้อเพียงบางส่วนเท่านั้นที่เกิดขึ้นเมื่อคนเราตกอยู่ในภาวะความเครียด สาเหตุการปวดกล้ามเนื้อ เมื่อกล้ามเนื้อเกิดการหดเกร็งเป็นเวลานาน ๆ เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดการปวดกล้ามเนื้อเกิดขึ้น ถ้าหากพิจารณาตามลักษณะและโครงสร้างของกล้ามเนื้อ จะพบว่าบริเวณรอบ ๆ และในกล้ามเนื้อก็จะมีเส้นเลือดวางตัวอยู่ […]

              โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกส่วนในร่างกาย  อาการที่จะแสดงออกมาก็มีตั้งแต่ส่วนบนเริ่มจากใบหน้า ไปจนถึงขา อาการที่เกิดขึ้นจะมีอาการดังต่อไปนี้ บริเวณหนังตาตก, จะมองไม่ชัด และจะมองเห็นเกิดเป็นภาพซ้อน กลืนลำบาก, สำลักบ่อย, ลิ้นอ่อนแรง, หายใจได้ไม่สะดวก, พูดไม่ค่อยชัด และออกเสียงไม่ได้ บริเวณแขน ขาจะไม่มีแรง, ไม่สามารถยกแขนขึ้นได้, เดินสะดุด และเคลื่อนไหวร่างกายไม่ได้ตามปกติ กล้ามเนื้อบางในส่วนเกิดการกระตุกหรืออาจจะเป็นตะคริวบ่อย โดยเฉพาะตรงบริเวณมือ และเท้า ในกรณีบางรายโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงทำให้หายใจตื้น หายใจไม่สะดวก นั่นคือสาเหตุที่ทำให้เสียชีวิตได้   การดูแลตัวเองเมื่อเป็นโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ต้องพักผ่อนให้เพียงพอ, ไม่เครียด และไม่หดหู่ ใช้อุปกรณ์ไฟฟ้า หรือแบบอัตโนมัติ เพื่อเป็นการช่วยปฏิบัติกิจวัตรประจำวันให้ดำเนินไปได้สะดวกขึ้น และเพื่อเป็นการผ่อนคลายความเหนื่อยล้าได้ อย่างเช่น การแปรงสีฟันด้วยไฟฟ้า การทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย ควรจะเน้นอาหารเป็นชนิดอ่อน ๆ เพื่อให้เคี้ยวง่าย ทำการฝึกฝนตัวเองอย่างสม่ำเสมอ เพื่อการใช้ชีวิตในแต่ละวันได้อย่างราบรื่น อาทิเช่น การฝึกเดิน, ฝึกพูด และฝึกการกลืนอาหาร คอยสังเกตอาการของตัวเองจากอาการเริ่มแรกที่เป็น ว่ามีอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงมากขึ้นหรือไม่ เมื่อเปรียบเทียบกับอาการที่ผ่านมาและต้องศึกษาข้อมูลจากหลาย ๆ แหล่ง ว่าอาการกล้ามเนื้ออ่อนแรงที่เกิดขึ้นมีความรุนแรงมากน้อยแค่ไหน หรือว่าอยู่ในระดับใด […]

           ข้อเข่า เป็นอวัยวะหลักที่เราใช้ในการเคลื่อนไหวในทุก ๆ วัน อย่างเช่น การเดิน, วิ่ง, การลุก-นั่ง, การก้าวขึ้น-ลง หรือทุกการขยับตัวของเรานั่นเอง โดยกระดูกตรงบริเวณข้อเข่า จะมีกระดูกอ่อนที่ห่อหุ้มไว้ เรียกว่า “กระดูกอ่อนข้อต่อ หรือ กระดูกอ่อนในข้อ” จะ มีลักษณะลื่น ๆ มีสีขาวใส คอยทำหน้าที่ลดการเสียดสีของกระดูกในขณะที่ทำการเคลื่อนไหว แข็งแรงพอที่จะรองรับน้ำหนักและรับแรงกระแทกได้สูง แต่ถ้าหากกระดูกอ่อนเกิดการเสื่อม ก็จะทำให้รู้สึกเจ็บทุกครั้งที่งอเข่า หรือว่าเจ็บหัวเข่าเวลาลุก หรือนั่งนั่นเอง เราจะรู้ได้อย่างไรว่ากระดูกในข้อเสื่อม?             เมื่อกระดูกอ่อนในข้อเกิดการเสื่อมสภาพ ตรงบริเวณผิวนอกที่เรียบ ก็จะเริ่มแตกเป็นเส้นใยฝอย ๆ เล็ก ๆ เป็นการแตกที่เรามองไม่เห็นได้ด้วยตาเปล่า ถ้าหากเราปล่อยไว้ไม่รีบดูแล อาจจะแตกเป็นร่องลึก ผิวข้อก็จะเริ่มขรุขระและลึกลงไปจนถึงชั้นกระดูก และจะยิ่งทำให้บางลงเรื่อย ๆ ไปจนหมด เหลือไว้แต่กระดูกแข็ง จะส่งผลทำให้รู้สึกเจ็บขณะที่เคลื่อนไหวหรือว่าเจ็บหัวเข่าเวลาที่ลุกหรือนั่ง  เนื่องจากบริเวณข้อเข่าเหลือแต่กระดูกแข็ง ไม่มีกระดูกอ่อนคอยรองรับน้ำหนักหรือรับการกระแทก กระดูกจึงเกิดการเสียดสีกัน ส่งผลทำให้ข้อเข่าเสื่อมได้ อาการข้อเข่าเสื่อมมี 2 ระยะดังนี้ อาการจะเริ่มปวดเข่าเวลาเคลื่อนไหว เช่น เดินขึ้น – ลงบันได […]

            โรคข้อเข่าเสื่อม ไม่ใช่จะเกิดขึ้นได้แค่กับผู้สูงอายุเท่านั้น แต่โรคข้อเข่าเสื่อมสามารถที่จะเกิดขึ้นได้กับทุกเพศและทุกวัย โดยเฉพาะวัยที่ทำงานก็สามารถที่จะเป็นโรคข้อเข่าเสื่อมได้เหมือนกัน โรคข้อเข่าเสื่อมจะพบได้มากในวัยกลางคนและกับผู้สูงอายุ ซึ่งถ้ามีอาการเริ่มแรกแล้วไม่ได้รับการรักษา ก็จะทำให้บริเวณข้อเข่าเจ็บปวด เข่าผิดรูป เดินไม่ได้เป็นปกติจนส่งผลต่อการดำเนินชีวิต ซึ่งตรงนี้อาจจะทำให้หลายคนแปลกใจว่าโรคข้อเข่าเสื่อมสามารถเกิดขึ้นได้กับคนที่อายุน้อยด้วยหรือ เพราะตามปกติแล้วเรามักจะได้ยินว่ากลุ่มเสี่ยงของโรคนี้ ส่วนมากอายุเฉลี่ยจะอยู่ที่ประมาณ 60 ปีขึ้นไป เพราะว่ากระดูกอ่อนผิวข้อจะเสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา จึงทำให้น้ำหนักตัวไปกดทับบริเวณเข่าโดยตรง เหมือนกันกับยางรถยนต์ที่ตั้งศูนย์ไม่ดีข้างที่รับน้ำหนักมากเกินไปจึงเสื่อม หรือไม่ก็มักจะเกิดขึ้นกับนักกีฬาประเภทวิ่งและฟุตบอลเพราะว่าต้องใช้ขาเยอะ และทำให้เกิดการบาดเจ็บที่บริเวณหัวเข่าบ่อย ๆ มีการฉีกขาดของเส้นเอ็นจึงส่งผลให้เข่าคลอนแคลนและทำให้เสื่อมเร็วขึ้น แต่ด้วยยุคสมัยเปลี่ยนแปลงไปรวมถึงพฤติกรรมการดื่มเหล้าและการสูบบุหรี่เยอะ ซึ่งทำให้กระดูกตายส่งผลทำให้อุบัติการณ์ข้อเข่าเสื่อมตั้งแต่อายุยังน้อยและยังมีแนวโน้มว่าจะสูงเพิ่มขึ้นด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคนี้การวิ่งมาราธอนกำลังเป็นที่นิยมของใครหลาย ๆ คน จึงทำให้มีความเสี่ยงต่อข้อเข่าเสื่อมได้มากที่สุด และคาดว่าในอนาคตจะสูงขึ้นกว่าปกติถึง 3 เท่าเลยที่เดียว เมื่อ โรคข้อเข่าเสื่อม ไม่ใช่เรื่องที่ไกลตัวของทุกคนอีกต่อไป ดูจากสถิติภาพรวมของคนไทยหลาย ๆ คนพบว่า มีคนป่วยเป็นโรคข้อเข่าเสื่อม ข้ออักเสบสูงถึง 3.5% ของจำนวนประชากรทั้งหมด แบ่งตามความชุกของโรคและตามช่วงอายุ ดังต่อไปนี้ อายุ 60 ปี อยู่ที่ 37.4% อายุ 45 ปี อยู่ที่19.2% และอายุ 25 ปี อยู่ที่ […]

             เส้นเอ็นอักเสบ คือการอักเสบของเส้นเอ็น ที่ทำให้คนป่วยรู้สึกตึงและปวดตรงบริเวณเส้นเอ็นอย่างต่อเนื่อง อาการจะมีตั้งแต่การเจ็บเล็ก ๆ น้อย ๆ และลามไปจนถึงขั้นรุนแรง อาการปวดมักจะเกิดขึ้นเวลาตื่นนอนในตอนเช้าเพราะว่าอากาศเย็น และจะค่อย ๆ ดีขึ้นเมื่อตรงบริเวณกล้ามเนื้ออุ่นตัวขึ้น สาเหตุที่กล้ามเนื้อตรงเส้นเอ็นเกิดการอักเสบอย่างเรื้อรัง เกิดมาจากการที่เราทำกิจกรรมซ้ำ ๆ เป็นเวลานาน จนทำให้มีอาการปวดหรือเจ็บรอบ ๆ ข้อต่อ เพราะว่าแรงกระแทกบริเวณที่เกิดการบาดเจ็บ หรือว่าเกิดจากการได้รับบาดเจ็บ รวมไปถึงอายุที่มากขึ้นด้วย  ทำให้กล้ามเนื้อบริเวณเส้นเอ็นเกิดการอักเสบได้กับทุกเส้นเอ็น แต่ที่สามารถพบได้บ่อยมากที่สุด ก็คือบริเวณไหล่, ข้อเท้า, ข้อศอก และเท้า แต่ก็ยังมีอีกหลายสาเหตุที่ทำให้เส้นเอ็นเกิดการอักเสบได้เช่นกัน ดังนี้ สาเหตุของเส้นเอ็นอักเสบ เส้นเอ็นอักเสบอาจจะเกิดขึ้นตอนที่เราได้รับบาดเจ็บอย่างฉับพลัน หรือเกิดจากการเคลื่อนไหวเอ็นกล้ามเนื้อบริเวณใดบริเวณหนึ่งซ้ำ ๆ กันเป็นเวลานาน ๆ โดยส่วนมากแล้วมักจะเกิดขึ้นจากสาเหตุข้อหลังมากกว่า โดยเฉพาะคนที่ทำอาชีพ หรือทำงานอดิเรกที่ต้องมีการเคลื่อนไหวกล้ามเนื้อเอ็นซ้ำ ๆ ซึ่งทำให้เอ็นบริเวณที่ถูกใช้งานตึงขึ้นเรื่อย ๆ หรือกิจกรรมกีฬาที่ต้องใช้การเคลื่อนไหวบริเวณเดิมบ่อย ๆ อย่างเช่น เทนนิส กอล์ฟ ว่ายน้ำ เตะฟุตบอลเป็นต้น จึงควรที่จะมีเทคนิคที่เหมาะสมเพื่อเป็นการป้องกันการใช้งานบริเวณกล้ามเนื้อเอ็นมากจนเกินไป คนที่อยู่ในสภาวะต่อไปนี้อาจจะเสี่ยงต่อการเกิดเส้นเอ็นอักเสบได้มากกว่าคนปกติ คนที่มีอายุมากจะมีโอกาสเกิดภาวะเส้นเอ็นอักเสบได้มากขึ้นเรื่อย ๆ […]

              ก่อนอื่นก็ต้องขอยอมรับก่อนว่าในยุคนี้อาการปวดตรงบริเวณข้อมือนั้นมีอุบัติการณ์ที่สูงมากขึ้นเรื่อย ๆ แพทย์พบว่าคนป่วยมีอาการเจ็บที่บริเวณข้อมือที่แผนกผู้ป่วยนอกแทบจะทุกวัน โดยอาการนี้เป็นได้ตั้งแต่เด็ก, ผู้ใหญ่ ไปจนถึงผู้สูงอายุ ทั้ง ๆ ที่อาการเหล่านี้ไม่ใช่โรคติดต่อ แต่กลับพบได้มากคล้ายกับจะเป็นโรคติดต่อเลยก็ว่าได้ แต่เมื่อถามถึงสาเหตุก็พบว่าอาการเหล่านี้เกิดจากการใช้สมาร์ทโฟน หรือแท็บเล็ตเป็นเวลานาน และพบว่าโทรศัพท์ของคนป่วยบางรายมีขนาดที่ใหญ่กว่ามือ จึงทำให้ต้องเกร็งและการใช้งานบริเวณข้อมืออย่างผิดปกติส่งผลทำให้เกิดการอักเสบตามมาในที่สุด การที่ข้อมืออักเสบเกิดจากการอักเสบของปลอกหุ้มเอ็น และเส้นเอ็นตรงบริเวณข้อมือทางฝั่งนิ้วโป้งทำให้เกิดการกดทับของเส้นเอ็นบริเวณภายใน โดยส่วนมากแล้วจะพบกับผู้หญิงมากกว่าผู้ชายถึง 8 เท่า โรคข้อมืออักเสบที่พบได้มากที่สุด   โดยเฉพาะคนที่ใช้มือทำงานบ่อย ๆ ซ้ำ ๆ และข้อมืออยู่ในท่าที่ไม่ถูกต้อง กลุ่มคนที่เสี่ยงต่อเอ็นข้อมืออักเสบ คือ กลุ่มคนที่ทำงานกับคอมพิวเตอร์  คนที่มีโรคประจำตัว เช่น ข้ออักเสบรูมาตอยด์  และหญิงตั้งครรภ์  เอ็นเป็นส่วนประกอบหลักที่ช่วยในการขยับข้อมือและนิ้วมือ โดยข้อมือถูกใช้งานอย่างหนักและต่อเนื่องกันในแต่ละวันนั้น จะทำให้อุณหภูมิของเอ็นข้อมือเพิ่มสูงขึ้นได้ถึง 10 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิที่ทำให้เอ็นข้อมือมีความเสี่ยงที่จะเกิดการบาดเจ็บได้โดยง่าย จึงไม่แปลกอะไรที่ในทุกวันนี้ มีคนป่วยที่เป็นโรคนิ้วล็อคตั้งแต่อายุยังน้อย และจะเห็นได้ว่าการเกิดข้อมืออักเสบนั้นไม่จำเป็นต้องยกของหนักหรือว่าได้เกิดประสบอุบัติเหตุเลย   เนื่องจากการใช้งานซ้ำไปซ้ำมาเป็นประจำก็สามารถทำให้เกิดการอักเสบได้ และถ้าหากยังปล่อยเอาไว้นานเพียงเพราะว่าอาการเจ็บปวดที่เล็กน้อยก็อาจจะทำให้ทวีความรุนแรงมากขึ้นจนเรื้อรังกลายเป็นโรคที่ทำให้เราต้องเจ็บปวดและทรมานได้ในอนาคต               ดังนั้นการที่ข้อมืออักเสบ เกิดมาจากการที่ข้อมือของเราไปกระแทกกับวัตถุหรือสิ่งของที่แข็ง แม้กระทั้งการใช้งานบริเวณข้อมือบ่อยมากจนเกินไปก็สามารถทำให้เกิดการอักเสบขึ้นได้ ส่วนใหญ่และจะพบในกลุ่มคนที่ใช้งานบริเวณข้อมือในการทำงานต่าง ๆ อย่างหนัก […]

         เป็นที่รู้ ๆ กันดีอยู่แล้วว่าเมื่อคนเรามีอายุเพิ่มมากขึ้นก็มักจะพบกับปัญหาเรื่องของสุขภาพที่หลาย ๆ อย่างเช่น ปัญหาสุขภาพที่เกี่ยวกับกระดูกพรุนและกระดูกเสื่อมซึ่งปัญหาทั้ง 2 โรคนี้จะเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยที่อายุมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปและในผู้หญิงที่วัยหมดประจำเดือนจะมีภาวะโรคกระดูกพรุนมากกว่าคนอื่นและอาการจะแสดงเร็วกว่าผู้ชายถึง 3 เท่า แต่ทั้งนี้หากคนในช่วงวัยนี้เกิดประสบอุบัติเหตุขึ้นมาแน่นอนว่าจะต้องมีอันตราย เพราะว่ามีปัญหาเรื่องของกระดูกพรุนอยู่ก่อนแล้วอาจจะทำให้กระดูกได้รับความเสียหายหรือแตกหักได้ง่ายกว่าคนวัยอื่น ๆ และการซ่อมแซมสามารถทำได้ยากมาก เพราะฉะนั้นวิธีการดูแลกระดูกให้แข็งแรงเป็นวิธีที่ดีที่สุดควรจะทานแคลเซียมสูง วิตามินสูง เพื่อเป็นการช่วยเสริมสร้างกระดูกให้แข็งแรง ดังนั้นเพื่อเป็นการป้องกันการเกิดภาวะของโรคกระดูกพรุนและเป็นการบำรุงรักษากระดูกให้แข็งแรงดังนี้  การทานอาหารที่มีแคลเซียมสูง และทานแคลเซียมเสริม อย่างเช่นคนที่มีอายุน้อยกว่า  50  ปี  ร่างกายต้องการแคลเซียมวันละ 1,000  มิลลิกรัม  คนที่อายุมากกว่า 50 ปีขึ้นไป ร่างกายต้องการแคลเซียมวันละ 1,200 มิลลิกรัม  เราสามารถรับได้จากการทานอาหาร เช่น  นม   โยเกิร์ต   ชีส  ปลาตัวเล็กทอด  กุ้งแห้ง  กะปิ  ผักคะน้า  ใบยอ  ดอกแค  เต้าหู้แข็ง  ถั่วแดง  และงาดำ โดยทั่วไปการทานอาหารไทยจะได้รับแคลเซียมประมาณ 400 – 500  มิลลิกรัมต่อวัน หรืออาจจะน้อยกว่าครึ่งหนึ่งที่ร่างกายควรที่จะได้รับ จึงขอแนะนำให้ทานแคลเซียมชนิดเม็ดเสริมด้วย การออกกำลังกายแบบลงน้ำหนักอย่างสม่ำเสมอ ควรออกกำลังกายสัปดาห์ละ 2 – 3 ครั้ง ๆ ละ 30 นาที โดยเฉพาะผู้สูงอายุและวัยหมดประจำเดือนจะต้องเน้นการออกกำลังกายที่ลงน้ำหนัก อย่างเช่น การเดินไกล การวิ่งเหยาะ ๆ การรำมวยจีน หรือเต้นรำ เพื่อเป็นการป้องกันการสูญเสียกระดูก การออกกำลังกายชนิดนี้จะช่วยทำให้กระดูกแข็งแรงขึ้น ควรหลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่จะทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน เช่น การสูบบุหรี่ ดื่มสุรา ลดเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมคาเฟอีนเช่น ชา กาแฟ เพราะจะทำให้การดูดซึมแคลเซียมลดลง ระวังการใช้ยาที่ส่วนผสมของสารสเตียรอยด์ […]