โรคข้อเสื่อม เป็นโรคข้อเรื้อรังอีกชนิดหนึ่ง ที่พบได้บ่อยมาก ในบรรดาโรคข้อทั้งหลาย และมักจะพบได้กับคนอายุตั้งแต่ 40 ปีขึ้นไป เนื่องจากเกิดความเสื่อมของกระดูกอ่อนที่บุบริเวณปลายกระดูกข้อ จึงเป็นต้นเหตุให้ผิวของกระดูกอ่อนเปลี่ยนสภาพจากผิวเรียบมันกลายเป็นผิวที่ขรุขระ ส่งผลทำให้ข้อเกิดการติดขัดเวลาที่เคลื่อนไหวของร่างกายทำให้เกิดความเจ็บปวด อีกทั้งยังมีความผิดปกติที่หลากหลายที่สามารถพบได้จากพยาธิสภาพ และจากการฉายภาพเอกซเรย์ เริ่มต้นจากการสึกกร่อนของกระดูกข้อต่อ ทำให้ช่องว่างที่บริเวณข้อต่อเริ่มแคบลง ทำให้ขนาดของกระดูกข้อต่อใหญ่ขึ้น หรืออาจจะมีกระดูกงอกออกมา ร่วมกับมีการยืด หรือหย่อนยานของเอ็น และกล้ามเนื้อบริเวณรอบ ๆ ข้อจนส่งผลทำให้ระยะสุดท้ายเกิดการผิดรูปของข้อต่อและเกิดการคดงอ หรือ ข้อโก่งได้ สาเหตุของโรคข้อเสื่อม โดยทั่วไปภายในข้อจะประกอบไปด้วยเยื่อบุข้อ, น้ำไขข้อ และกระดูกอ่อนบริเวณผิวข้อ กระดูกอ่อนบริเวณผิวข้อมีหน้าที่เป็นเหมือนตัวดูดซับแรงกดภายในข้อ และเป็นการป้องกันไม่ให้กระดูกที่อยู่ภายใต้ของกระดูกอ่อนกระแทกกับกระดูกของอีกฝั่ง ถ้าหากกระดูกอ่อนผิวข้อถูกทำลายไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตามน้ำหนักหรือว่าแรงกดที่ข้อ ก็จะส่งผลทำให้กระดูกใต้ต่อกระดูกอ่อนผิวข้อเกิดการสัมผัสกัน กล้ามเนื้อและเอ็นบริเวณรอบ ๆ ข้อถูกยืดเป็นเหตุทำให้เกิดอาการปวดตามมา ในปัจจุบันนี้ยังไม่ทราบว่าการที่ทำให้กระดูกอ่อนผิวข้อถูกทำลายเกิดมาจากสาเหตุใด และบุคคลที่มีความเสี่ยงได้แก่ คนที่มีน้ำหนักมากเกินไป ซึ่งมักจะพบว่าคนอ้วนกับโรคข้อเสื่อมมีความเกี่ยวข้องกันโดยตรง ซึ่งอาการของโรคข้อเสื่อมจะดีขึ้นเมื่อน้ำหนักลดลง ความหนาแน่นของกระดูก จะพบว่าในผู้หญิงที่มีข้อเสื่อม มักจะมีความหนาแน่นของกระดูกมากกว่าผู้หญิง ที่ไม่มีข้อเสื่อม อาจจะเกิดจากกระดูกใต้กระดูกอ่อนที่หุ้มอยู่เกิดการแข็งตัวมากทำให้ไม่สามารถดูดซับแรงกระแทกของกระดูกอ่อนได้ดี จึงทำให้เกิดการสึกหรอได้ง่าย เกิดความผิดปกติของข้อบางชนิด ซึ่งจะส่งผลทำให้ผิวของข้อไม่เรียบ หรือมีข้อต่อเคลื่อนไปจากที่เดิม จึงทำให้เกิดความเสื่อมได้ เกิดการบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ ซึ่งจะเป็นอันตรายต่อผิวข้อได้โดยตรง ทำให้ผิวข้อไม่เรียบ หรือไม่เข้าที่ การประกอบอาชีพ จะพบว่าในอาชีพที่ต้องงอเข่าบ่อย ๆ หรือว่านักกีฬาบางประเภทอย่าง […]
